24 Μαρτίου 2011

Πλησιαζει προσφυγή της Πορτογαλίας στον μηχανισμό στήριξης


Οι αγορές «σπρώχνουν» την Πορτογαλία στον μηχανισμό στήριξης και η Λισαβόνα δεν έχει πλέον άλλα περιθώρια

Αναπόφευκτη δείχνει να είναι, σύμφωνα με όλες τις ενδείξεις, η προσφυγή της Πορτογαλίας στον μηχανισμό στήριξης ΕΕ-ΔΝΤ, με τις εκτιμήσεις της αγοράς να ανεβάζουν το ύψος του δανείου διάσωσης κοντά στα 80 δισ. ευρώ και τον πρόεδρο του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ να τονίζει ότι ο ενδεχόμενος διεθνής δανεισμός στη χώρα θα γίνει «υπό αυστηρές προϋποθέσεις».

«Η διάσωση της Πορτογαλίας αναμένεται να αποτελέσει κορυφαίο θέμα στη Σύνοδο Κορυφής σήμερα και αύριο», δήλωσε την Πέμπτη αξιωματούχος από χώρα της Ευρωζώνης που θέλησε να παραμείνει ανώνυμος.

«Πιστεύω ότι θα ζητήσουν σύντομα το δάνειο. Έχουν υπάρξει αρχικές συζητήσεις για το ποσό, πιθανόν κάτι μεταξύ 50 δισ. και 100 δισ. ευρώ, αλλά δεν έχουν υποβάλει αίτημα ακόμα», σημείωσε.

«Ο Σόκρατες θα συνεχίσει σαν υπηρεσιακός πρωθυπουργός. Περιμένουμε να δούμε τι θα μας πει. Η ΕΕ και το ΔΝΤ δεν έχουν δώσει στο παρελθόν δάνειο σε υπηρεσιακή κυβέρνηση. Σε αυτό το πλαίσιο αν η Λισαβόνα χρειάζεται χρήματα πριν τις εκλογές θα πρέπει να γίνει ένας δημιουργικός σχεδιασμός», προσέθεσε.

«Η διάσωση της Πορτογαλίας είναι εφικτή. Δεν υπάρχει πρόβλημα καθώς υπάρχουν τα χρήματα. Αλλά αν οι αγορές πλέον επικεντρωθούν στην Ισπανία και προκύψει παρόμοιο ζήτημα, τότε θα υπάρχει πρόβλημα, καθώς μια παρέμβαση διάσωσης θα πρέπει να είναι πολύ μεγάλη», υπογράμμισε.

«Ένα ρεαλιστικό ύψος του πακέτου διάσωσης είναι τα 80 δισ. ευρώ», είπε άλλη πηγή από χώρα της Ευρωζώνης.

Η παραίτηση του πρωθυπουργού της Πορτογαλίας Ζοζέ Σόκρατες ανοίγει τον δρόμο για πολλά πολιτικά σενάρια, το πιθανότερο των οποίων είναι η ταχεία διάλυση του κοινοβουλίου και η προκήρυξη πρόωρων εκλογών από τον πρόεδρο της χώρας.

Σύμφωνα με τον εκλογικό νόμο, οι εκλογές μπορούν να διεξαχθούν «σε ένα μίνιμουμ διάστημα 55 ημερών», δηλαδή στα μέσα Μαΐου ή τις αρχές Ιουνίου.

Το spread των πορτογαλικών ομολόγων με τα αντίστοιχα γερμανικά εκτινάχθηκε στο επίπεδο-ρεκόρ των 500 μονάδων βάσης. Κοντά σε επίπεδο-ρεκόρ (552 μονάδες) έχουν σκαρφαλώσει και τα ασφάλιστρα κινδύνου (CDS).

Το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου αναφοράς σκαρφάλωσε στο υψηλότερο επίπεδο από το 1999, το 7,71%.

Σημειώνεται ότι η ΕΚΤ έχει αγοράσει πορτογαλικά ομόλογα αξίας 20 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Barclays Capital.

Οι αναλυτές της Royal Bank of Scotland υπολογίζουν ότι το ύψους ενός πιθανού δανείου διάσωσης για την Πορτογαλία θα ανέλθει κοντά στα 80 δισ. ευρώ. «Είναι αναπόφευκτο» για την Πορτογαλία να προσφύγει στον μηχανισμό στήριξης, λέει αναλυτής της τράπεζας στο Bloomberg.

Το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου αναφοράς είναι πάνω από το κρίσιμο όριο του 7% περισσότερο από ένα μήνα. Την Τετάρτη, ανήλθε στο 7,63% ενώ το πενταετές ομόλογο εκτινάχθηκε στο υψηλότερο επίπεδο από το 1999, το 8,19%.

Ανάλογες πιέσεις δέχονται και τα ιρλανδικά ομόλογα, καθώς δεν διαφαίνεται συμφωνία για τη μείωση του επιτοκίου των δανείων από ΕΕ και ΔΝΤ, αφού οι Βρυξέλλες (και κυρίως το Βερολίνο) πιέζουν για την αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων (ο συντελεστής σήμερα είναι στο 12,5%).

Το spread στα 10ετή ιρλανδικά ομόλογα σκαρφάλωσε στο ιστορικό υψηλό των 689 μονάδων.

Σε Ελλάδα, Ισπανία και Ιταλία τα spreads διαμορφώνονται σε 937, 200 και 158 μονάδες αντίστοιχα.

Ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ τόνισε ότι ενδεχόμενος διεθνής δανεισμός στην Πορτογαλία θα γίνει «υπό αυστηρές προϋποθέσεις», δηλαδή με αντάλλαγμα τη λήψη σκληρών οικονομικών μέτρων.

«Εναπόκειται στην πορτογαλική κυβέρνηση να ζητήσει τη βοήθεια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στήριξης [...] Εάν δοθεί αυτή η βοήθεια, θα γίνει υπό αυστηρές προϋποθέσεις», δήλωσε.

Έπειτα από τα σχέδια διάσωσης που αποφασίσθηκαν τον περασμένο χρόνο για την Ελλάδα και την Ιρλανδία, η ΕE καλείται πλέον να αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο παροχής οικονομικής βοήθειας στην Πορτογαλία.

Οι ευρωπαϊκές χώρες ετοιμάζονται για το ενδεχόμενο αποδέσμευσης αργά ή γρήγορα δανειακών πόρων για την χώρα.

Η πορτογαλική κρίση κινδυνεύει να θέσει σε δεύτερο πλάνο την πρόοδο που έχει σημειωθεί από τις ευρωπαϊκές χώρες στη θέσπιση μόνιμου μηχανισμού αντιμετώπισης των δημοσιονομικών κρίσεων και ουσιαστικά επισκιάζει τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ.