Τo φαινόμενο της αγνωμοσύνης (οι κληρικοί μας πρέπει να προστατευθούν)

του Μητροπολίτη Ζιμπάμπουε και Αγκόλας Σεραφείμ Ο λόγος του Ευαγγελίου είναι πάντοτε επίκαιρος. Επί τη ευκαιρία της αναφοράς που γίνεται στην αχάριστη συμπεριφορά των εννέα λεπρών που ο Χριστός εθεράπευσε, μπορούμε να πούμε ότι το φαινόμενο της αγνωμοσύνης είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα του ανθρώπου που ζεί μακρυά από τον Θεό, μακρυά από την πραγματική βίωση της αγάπης. Το φαινόμενο της αγνωμοσύνης εκδηλώνεται τόσο στις διαπροσωπικές σχέσεις των ανθρώπων, πολλές φορές μέσα στα ζευγάρια που πατρεύονται από έρωτα και στο τέλος μισούν ο ένας τον άλλον, όσο και ανάμεσα σε φίλους, αδέλφια, συγγενείς, αλλά και προς τη Δημιουργία του Θεού με την καταστροφή του Περιβάλλοντος. Ακόμη σε χώρες που κινδυνεύουν  με οικονομική κατάρρευση, μπορούμε να πούμε ότι είμαστε αγνώμονες και προς τους ήρωες μας και τους προγόνους μας που έχυσαν το αίμα τους και πέθαναν νέοι για να μας δώσουν εμάς τους νεώτερους μια ελεύθερη πατρίδα, και εμείς με τις πονηριές μας την ριμάξαμε, γιατί γίναμε λοποδύτες, ή να το πούμε πιο απλά για να μη αδικήσουμε και τους αθώους και τους αγαθούς πατριώτες, επιτρέψαμε να μας κυβερνούν πολιτικατζήδες απατεώνες. Κι αυτοί που παρουσιάζονται σωτήρες του Έθνους, έστω κι αν είναι προθυπουργοί και υπουργοί, πρέπει να προσέξουν με πολύ διάκριση, στο όνομα της κάθαρσης, να μη τα ισοπεδώσουν όλα, και να γίνουν αγνώμονες νεκροθάπτες και προς εκείνους που κράτησαν ζωντανή την Ελληνική ψυχή την ώρα  που «όλα τάσκειαζεν η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβειά», δηλαδή προς τον ιερό κλήρο μας. Ο πνεύμονες του Ελληνισμού είναι η Ορθοδοξία μας και το Ελληνικό Πνεύμα. Αν τραυματίσουμε τον Πρώτον ο δεύτερος θα καταρρεύσει όπως έγινε με τον Πελοπονησιακό πόλεμο, την πτώση της Πόλης, την Μικρασιατική καταστροφή και την εισβολή στην Κύπρο. Ας μη γίνουμε αγνώμονες όπως οι εννέα λεπροί του Ευαγγελίου. Οι πολιτικοί της εποχής μας αποκτούν αξία όταν αποδεικνύονται ευγνώμονες. Οι αναφορές μεγάλων πνευματικών αναστημάτων της ανθρωπότητας αποδεικνύουν του λόγου το αληθές. Αγαπάς ένα μηδενικό, όταν αγαπάς έναν αχάριστο Πλαύτος Αγνώμων μη γίνου (Να μην είσαι αγνώμων) Ευριπίδης Είναι ανθρώπινο να ακούς να σε κακολογούν μετά από μια ευεργεσία που έκανες Μέγας Αλέξανδρος Επακόλουθο της αχαριστίας είναι η αναισχυντία Ξενοφών Η απεχθέστερη αχαριστία είναι αυτή των παιδιών προς τους γονείς Η αχαριστία αποξηραίνει την πηγή κάθε αγαθότητας Ρισελιέ Η αχαριστία είναι λέξη εμφαντική κάθε χαμαίρπειας Μωρεάς Η αχαριστία είναι παιδί της ευεργεσίας Πολύβιος Η αχαριστία είναι προδοσία απέναντι στην ανθρωπότητα Θεόφραστος Η αχαριστία ενός ανθρώπου ζημιώνει όλους τους δυστυχείς που έχουν ανάγκη ευρεργεσιών Μωραϊτίνης Η αχαριστία κάποιου, πολύ απέχει απ' το να ανταποκρίνεται επάξια στην ευεργεσία που δέχτηκε Kraus Karl Η αχαριστία σκοτώνει την φιλανθρωπία Μπράκκο Η γη δεν γεννά χειρότερο πλάσμα από τον αχάριστο Μπέττι Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς Βόβεναργκ Λ. Κανένας πιο βέβαιος εχθρός από τον αχάριστο που ευεργετήθηκε Καλλίμαχος Μη ρίχνεις πέτρα στο πηγάδι που σε δρόσισε Πολύβιος Ο άνθρωπος είναι αχάριστος, η ανθρωπότητα είναι ευγνώμων Ο αχάριστος άνθρωπος μοιάζει με σπασμένο πιθάρι, στο οποίο ό,τι καλό κι αν ρίξεις θα πέσει στο κενό Κλεόβουλος Οι κακοήθεις είναι πάντοτε αγνώμονες Θερβάντες Πικρή είναι η απογοήτευση όταν σπείρεις ευεργεσίες και θερίσεις ύβρεις Πλαύτος Πονηρός είναι κάθε αχάριστος άνθρωπος Λυσίας Πρέπει κανείς να συμπληρώσει το ευεργέτημα που έκανε, συγχωρώντας την αχαριστία του ευεργετηθέντος Τεριέ Σπάνια σκεπτόμαστε ό,τι έχουμε διαρκώς, όμως σκεπτόμαστε τι στερούμαστε Σοπενάουερ ΕΔΩ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ